Saint martin

Saint Martin

Sanne is weer terug naar Nederland en Shane en ik hebben de boot nu een weekje voor onszelf, we gaan wat klusje doen en de boot van binnen en buiten even heel goed schoonmaken. Ik doe de duikles om en ga het water in, na een aantal weken lijkt het wel of er een kunstmatig rif op de romp is ontstaan en ik begin met schrobben en na een half uurtje is het meeste er weer vanaf. Shane is binnen bezig en haalt alles van zijn plekje om er even goed schoon te maken. Heerlijk om zo even lekker samen bezig te zijn. In de namiddag klinkt er van buiten het bekende ahoooooy. En Thomas komt samen met Luca langszij met bob de dinghy, hebben we nog koud bier boord is de vraag en wij kunnen niet anders dan met een volmondig ja dit bevestigen. We zitten heerlijk onder de overkapping (bimini) en genieten van een ijskoud biertje. In de bakskist ligt mijn wing en het foilboard, we besluiten het foilboard op te pompen en gaan achter de dinghy een poging wagen om er op te kunnen staan. Maar na een paar biertje is het net of we een rodeo stier aan het berijden zijn. Na een hilarische namiddag gaan we met z,n allen naar een lokaal restaurantje die we de garage hebben gedoopt, het eten is simpel en goed en vooral betaalbaar. De eigenaar is blij als hij ons ziet en we gaan met negen personen het de garage overnemen. De beste man raakt lichtelijk in paniek want zoveel klanten heeft hij volgens mij nog nooit gehad. Het wordt erg gezellig en als we terug willen varen wil bob de dinghy niet meer starten, zingend slepen we het gezelschap door die baai heen. We moeten goed uitkijken want er liggen nog steeds veel wrakken van de orkaan Irma hier in de baai, we komen gelukkig veilig weer op de boot en we vallen gelijk in slaap. De rest van de week herhaald deze setting zich regelmatig en het is bijna zover en dan komt Bob aan boord. Het lijkt wel of de duivel er mee speelt de dag voor dat we bob  gaan ophalen wil de motor van de dinghy niets meer doen, zou er weer vuil in de benzine hebben gezeten vraag ik mijzelf af maar dat kan haast niet want ik heb er een extra filter opgezet dus dat moet dat probleem hebben opgelost. Ik besluit hem nu dan maar eens weg te brengen om eens goed te laten nakijken en na een dag kan ik de motor weer ophalen. We halen bob op van het vliegveld en heten hem welkom aan boord, het wordt een gezellige avond en we gaan op tijd onze kooi in want morgen varen we naar Saba.

Er staat een heerlijk windje en met een knoop of 6 snelheid koersen we richting Saba waar de Windfall van Thomas al voor anker ligt. Saba is werkelijk een prachtig eiland wat je aan de buitenkant eigenlijk niet ziet maar eenmaal op het eiland is het een ongekend Nederlands paradijsje. Ik bel Cyrel en hij brengt ons waar we heen willen met een snelheid waar een slak zelfs nog records breekt, hij kent iedereen en praat honderd uit over zijn mooie eiland. We besluiten te gaan wandelen naar het hoogste punt van Nederland. Het pad dat we gaan afleggen bestaat uit glibberige treden en gaat steil omhoog nu heb ik spijt van de vele zware shag die heb gerookt en zweet uit elke porie die ik heb. Wie gaat er dan ook op het heetst van de dag dit doen vraag ik mijzelf af? Ik doe het daarom maar in mijn eigen tempo en geniet van de symbiose van diverse planten die ik langs de route tegenkom, ook de uitzichten zijn werkelijk adembenemend mooi. Bob en Shane zijn al vooruit gelopen en ik neem regelmatig mijn momenten, tja jonge geiten en een oude bok. Alles doen we op slippers en ik op blote voeten tot verbazing van de mede wandelaars die met bergschoenen de tocht aanvaarden. Ven later kom ik Shane tegen die op mij heeft gewacht en ook het end in zijn bek heeft, we zoeken een mooie plek en genieten van het uitzicht en besluiten dat het mooi is geweest en dat we niet verder hoeven. We wachten tot bob weer naar beneden komt en gaan weer naar beneden. Door al deze inspanning hebben we honger gekregen en gaan opzoek naar een restaurant die vinden we midden in de jungle en nemen midden in het paradijs onze lunch tot ons. Weer aangesterkt lopen we richting het dorp en ontmoeten daar onze andere buren die naast ons op de moring liggen en bij navraag wachten zij ook op Cyrel die hun weer naar de haven brengt. In de haven drinken we nog een paar biertjes en Shane wil graag even naar de boot om sigaretten te halen hij pakt de dinghy en komt na een half uur boos terug, hij doet het weer niet pap klinkt het boos! Samen met een paar lokale experts wordt de motor bekeken maar deze weigert alle dienst. Gelukkig slepen onze buren ons naar de boot en we besluiten daarom maar om de volgende ochtend weer naar Sint Maarten terug te varen om de daar de motor te laten maken. Zonder een goede dinghy ben je gehandicapt want roeien is geen optie bij Saba want wind en stroming zijn veel te sterk en voor je het weet zit je in Mexico. We zouden die avond op het enige en kleine strand van Saba een kampvuur maken samen met Thomas en zijn crew maar dat ging dus helaas niet door. Uit het donker klinkt ineens ahoooooy en daar is Thomas en zijn crew en werd het erg gezellig aan boord van de Draeck.

De zeilen rollen de volgende ochtend op tijd uit en we koersen weer terug naar Saba samen met de Windfall, het wordt een wedstrijdje tussen de twee boten en de Draeck komt met een kleine voorsprong als eerste aan. We brengen weer de motor weg en zijn dus weer gehandicapt en blijven aan boord. Maar soms zit het mee en na een paar uur krijg ik te horen dat het probleem is opgelost en zijn we weer mobiel. Dezelfde avond vieren we dat in de garage van de lokale Joop Braakhekke en zijn alle problemen weer snel vergeten. We blijven nog een paar dagen hangen in Marigot en besluiten dat we nu maar eens aan de terugtocht moeten gaan denken. Sievert komt ook weer boord dus is de bemanning weer compleet. De tocht naar bermuda is 895 nm dus moeten we maar eerst weer even wat proviand aan boord brengen. Vijf grote karren met boodschappen worden netjes bij de steiger bezorgt en de boot wordt afgeladen en af getankt met diesel en water. Het weer ziet er gunstig uit dus is het een go! We nemen afscheid van Thomas en zijn crew en van de Cariben want vanaf nu gaan we noordwaarts en zullen we weer van korte broek naar lange broek moeten gaan