Naar de andere kant

21 mei 2022 - Lisboa, Portugal

We zijn vertrokken! Het waait flink en buitenuit staat er een golfje van vier meter, Marcel vaart achter ons aan want hij vaart solo. Voor dat we de baai uit zijn ramt hij met zijn boot een Deense boot die voor anker ligt, dit beloofd wat te gaan worden als je zo begint. Gelukkig viel het mee en kon hij verder varen,  op marifoon berichten reageert hij niet want die hangt beneden in de kajuit, lekker makkelijk als je solo zeilt! Eenmaal buiten het eiland zijn de golven hoog en onrustig Sievert is dan ook de eerste die snel de puts moet pakken en een paar uur na hem volgt Bob. Shane en ik hebben wel een onrustig gevoel in de buik maar tot nu toe blijft alles binnen. Sievert heeft het zwaar, alles wat erin gaat komt er gelijk weer uit misschien toch iets teveel gedronken gisteren? Ik geef hem voor de zekerheid maar even ORS tegen het uitdrogen en maak hem om de twee uur even wakker voor een zeeziek pilletje. Bob houdt gelukkig wat binnen en komt weer langzaam een beetje tot leven. Ik probeer wanneer het kan een beetje te slapen want ik denk dat het een lange nacht gaat worden.

Nachtdienst is niet mijn sterkste kant, maar je bent schipper of niet, de wind neemt gelukkig iets af maar af en toe komt er wel een flinke golf over het dek en in de kuip. Voor morgen ziet het er beter uit matige wind uit het zuidwesten dus kunnen er mijlen gemaakt worden, ons doel staat op 140nm per vierentwintig uur. Voordeel van zeeziek zijn is dat je niet uitgebreid hoeft te koken, we houden het bij een simpel bamisoepje, fruit of een broodje. Ik stelde voor om een hamburger te bakken maar de animo was vreemd genoeg niet aanwezig. Het is wel een verschil met kleding. Lange broek sokken en de zeilpakken moeten nu echt aan om het comfortabel te houden.

27 april

De oceaan is rustiger geworden maar nog steeds wel hoge en lange deining, de wind is nu wnw 18 tot 20 knopen. De nacht was een behoorlijke opgave want de bemanning was nu twee en half, Sievert houdt niets binnen en dat baart mij zorgen, als hij vandaag niet opknapt dan maar even overleg met dokter Sanne. Bob knapt iets meer op maar is nog een beetje slapjes, stuurautomaat Shane doet gelukkig zijn ding en ik help hem daarmee. Als de zon opkomt komt Sievert gelukkig met wat meer kleur op zijn gezicht naar buiten hij heeft honger en dat is een goed teken. Eerst maar eens crackers met jam voor dat er vettigheid in gaat en hetzelfde geldt voor Bob. Ik ben erg gehecht aan mijn nachtrust dus na het ontbijt ga ik even de schade inhalen. Als lunch maak ik verse tomatensoep en de mannen komen weer tot leven. Na die onstuimige start heeft de boot ook wel weer even wat aandacht nodig dus met een emmer sop en bleek haal ik de kots geur uit het toilet vandaan. Ik vraag wel eens aan mensen op de wal weet je hoe je een zeiler herkent? Aan zijn geur en dat gaat zeker op in de hut van Sievert en Shane, geen raam open vuile sokken, vuile kleding en overal rotzooi, want het is een heel stuk lopen naar de vuilnisbak om het lege pakje sigaretten erin te gooien! Als te erg wordt grijp ik in en buldert mijn stem en weten de heren dat ze aan de bak moeten. Vannacht maakte ik mij zorgen omdat ik een lucht rook die veel op gas leek en bij nader onderzoek waren het de gympen van mijn zoon, ik heb gelijk Poetin gebeld of hij nog chemische wapens nodig heeft. De dag verloopt dus weer heerlijk veel dolfijnen bij de boot gehad en nu maak ik een ovenschotel met courgette gehakt, ui, kaas, en paprika. Voor de nacht ziet het er goed uit rustig weer, en geen buien, mijn dienst is van vijf tot acht, prima te doen want ik ben toch altijd vroeg.

Via mijn telefoon kan ik in mijn hut ook alles in de gaten houden.

28 april

Het is nog steeds  lekker weer, windje en een vriendelijk golfje. Wel begint de wind te draaien en pas in de middag wordt hij redelijk stabiel, de snelheid zit er goed in want we doen gemiddeld 6,7 knopen . We vinden een pak muffins mix onder de bank en besluiten dat het tijd is om wat lekkers te gaan bakken, siev bereid het beslag en na een half uur ruikt het op de oceaan naar chocolade muffins en loopt het water bij iedereen uit de mond. Maar eerst het avondeten staat te wachten ik heb een bal gehakt en aardappels met broccoli op het menu staan. Variatie is heel belangrijk ben ik van mening, en dat je koken leuk moet vinden, en als ik door het raam naar buiten kijk terwijl ik in de potten en pannen roer dan weet ik waarvoor ik het doe. Met een ondergaande zon en de oceaan als pallet ben ik intens gelukkig.

29 april

Als ik een dienst heb gebeurd er altijd wel wat, het eerste deel was fijn zeilen en om een uur of zes kreeg de stuurautomaat tekort stroom dus ik denk even de motor aan en dan is dat ook weer opgelost. Helaas op het moment dat ik de sleutel omdraaide deed hij nog een schorre grom en daarna niets meer, gelukkig heb ik een reserve startmotor liggen en die wilden we op Bermuda al wisselen maar de bouten zaten zo vast dat we de gok er maar op genomen hebben. Nu moeten we dit midden op de oceaan maar even gaan oplossen en tien minuten later veranderde het mooie zeil weer in een mini storm met vlagen tot veertig knopen. Alle hens aan dek dus snel rif zetten en even rustig nadenken hoe nu verder. Bob en ik besluiten eerst maar even uit te rusten en dan vanmiddag maar even kijken hoe we dit gaan oplossen. Ik lig te denken en te woelen in mijn kooi en na een uur besluit ik toch maar aan de gang te gaan met Bob. Met veel kunst en vliegwerk krijgen we de eerste bout los, ze zijn aangedraaid met een momentsleutel dus zitten rag en rag vast, de ratel van de doppenset is zo verroest dat deze niets meer doet, de tweede bout geeft niet mee en we doorzoeken de bakskist op iets waar we een hefboom effect mee kunnen maken. We vinden een oude grote waterpomptang en gebruiken deze als hefboom. Met een knal komt de bout los en even zijn we bang dat we hem afgebroken hebben wat gelukkig niet het geval is. De nieuwe startmotor gaat erin en we sluiten alles weer netjes aan. En gelukkig doet hij het gelijk, alleen wil de motor nu niet meer uitgaan als we op de knop drukken, gelukkig weet ik waar de verstikker zit en zet de motor uit. Er zit één draadje teveel aangesloten en daarna werkt alles weer als van ouds. De wind is inmiddels ruim 28 knopen gemiddeld dus de stuurautomaat redt het niet meer. De gehele dag is de wind onrustig en draait alle kanten op. Nu is de nasi klaar en gaan we eerst na deze vermoeiende dag eerst maar eens lekker eten. Na het eten gaat iedereen te kooi behalve degene die dienst heeft. Na ongeveer vier uur later komt er een schreeuw vanaf het dek…. Ik heb 45 knopen wind!! Iedereen is gelijk  wakker en met z’n allen halen we het zeil binnen en zetten de motor bij, het is een hele gemene bui die de boot alle kanten op slingert, het duurt gelukkig maar kort en ik besluit om de Genua uit te zetten in plaats van een postzegel grootzeil die is makkelijker binnen te halen als het vannacht weer raak is. Ik ben dus wacht te kooi en slaap vanavond dus op de bank, het doet mij denken aan het liedje van Jochem Meyer. Maar in werkelijkheid kan ik niet wachten tot ik weer heerlijk tegen Suus aanlig in Krabbendam.

30 april

Het weer is bijna Hollands, buien en harde wind, 25 tot 30 knopen dus aan rust komen we niet toe. Als ik drie uur geslapen heb is het veel en overdag lukt het me ook niet. Ik heb dus maar nieuwe weerrapporten opgehaald en pas overmorgen krijgen we even rust en de dag erna komt de volgende depressie er al weer aan. De verwachting is dat we over tien dagen aankomen. De oceaan is erg onrustig en de gehaktballen die ik in de jus op het gasfornuis heb staan belanden erachter. De kombuis wordt een ijsbaan van al het vet dus ik kan weer aan de bak. De jongens hebben popcorn gemaakt in een pan maar het lijkt of de hele boot hiervoor gebruikt is. De rijst die ik van gisteren over had maak ik een salade van, er gaat geen eten overboord alles wordt gebruikt. Thuis hebben we gemiddeld vijf zakken  vuilnis per week met het gezin, aan boord een halve! Hoe? Geen idee alles wordt goed klein gemaakt en plastic flessen gaan terug in de bilge. Op deze manier weten we ook hoeveel water we gebruiken en dat is weer handig voor de volgende keer. Afwassen doen we met zout water, in de kombuis zit een voetpomp die het buiten water in de bak pompt.

Het water uit de tanks(350ltr) is om te wassen en koffie te zetten, per dag gebruiken we 10ltr uit de tanks wat erg netjes is want douchen kost ongeveer 3 tot 5 liter per persoon, dus doen we dat maar twee keer per week( hoe herken je een zeiler😁?) ik ga proberen een beetje slaap te pakken want we zijn er nog lang niet! Mijn voorspelling komt dus uit! Weer een nacht met harde wind, onweer en hoge golven die van elke kant lijken te komen. Als de verwachting klopt krijgen we morgen aan het eind van de middag even stabiel weer voor twee dagen.

1 mei

Hieper de piep hoera! Harry de vader van Sievert is jarig dus straks via de satelliet maar even feliciteren. Ik heb in het totaal vier uur geslapen ja ik maak vorderingen met mijn rust nemen. De nacht is zoals verwacht erg onstuimig verlopen, buien met onweer en harde wind zorgden ervoor dat degene die achter het roer stond zich niet verveelde. Omstreeks drie uur in de ochtend krijgt de boot een freakwave op de zijkant en komt er een enorme hoeveelheid water over de boot heen. Ik slaap op de bank en boven mij was één van de grendels niet goed dicht dus voor de zoveelste keer heb ik een waterbed. Het valt gelukkig mee tot een paar spetters maar ik ben wel weer klaarwakker. Ook heb ik gelijk maar alle afsluiters dicht gezet want het water kwam door de afvoer gevaarlijk hoog in de wasbakken. Net ontbijt voor de mannen gemaakt en dat ging er weer in als tosti’s! Bob slaapt nog en ik laat hem, zo nog maar even een volgende ronde doen dus. Ik heb nog even tijd om een beetje bij te slapen en dat kan ik goed gebruiken. De oceaan is net een vergrote versie van het IJsselmeer, de golven komen van alle kanten en we kijken uit naar vanmiddag als de wind afneemt en dus de golven rustiger worden. Het schip houdt zich goed en alleen het boeglicht bakboord is verdronken, corrosie zal hier wel de boosdoener van zijn en kan pas worden opgelost als het wat kalmer is. Ik ben super trots op deze mannen, ik noem ze vanaf nu dan ook maar geen jongens meer maar echte mannen! Shane zegt ook dat hij serieus denkt over een carrière op zee, hij heeft de oceaan in zijn hart gesloten en wil hier zijn werk van gaan maken. De nacht is erg onrustig onweer en harde wind maken de diensten erg zwaar en we hebben al heel wat voor onze kiezen gehad. Links en rechts bliksem en de wind draait dan 180 graden in de rondte, op een gegeven moment besluit ik dat het genoeg is geweest en zet voor een aantal uren de motor aan. Later in de nacht klaart het op en kan ik even een paar uurtjes slapen.

2 mei

Halleluja we zien blauwe lucht en de wind is stabiel geworden, het duurt nog wel even voordat de golven een beetje tot rust komen maar in de middag wordt het duidelijk beter. We varen melkmeisje dus beide zeilen aan één kant uitgezet. Met 12 knopen wind lopen we 5,5 knoop door het water en we maken eindelijk mijlen. De afgelopen dagen kozen we vooral om veilig te varen en niet voor de mijlen. Als we 100 tot 120 mijl deden waren we dik tevreden met zoals de situatie was. Nu staat voorop mijlen maken het doel is tussen de 130 en 140 mijl te doen en volgens mij moet dat gaan lukken. Iedereen geniet eindelijk weer eens van het zeilen in plaats van te overleven, het zonnetje schijnt en iedereen pakt zijn rust.

3 mei

De oceaan is verder gekalmeerd en wij ook dus, we worden niet meer alle kanten op geslingerd en het eten blijft op het bord liggen. Ik besluit om iedereen even wat extra rust te geven want de crew heeft het nodig. Als je dienst hebt betekent dat dat je drie uur lang aan het sturen bent en het weer en de koers in de gaten moet houden, dus aanpakken geblazen. Ik maak de kajuit weer even goed schoon en maak wraps met gehaktballen erin, uitje en wat mayonaise en het maakt het een goede buik vuller. Omdat ik 24 uur per dag op scherp sta vraag ik of Bob even mijn taak ken overnemen kan zodat ik even wat bij kan slapen. Na een uur hoor ik vanaf het dek brand in de stuurkolom! Ik ren door de kajuit naar boven en schakel alle stroom op het instrumentarium uit. We schroeven het paneel open en ontdekken twee verkoolde dunne koperdraden. Deze zijn voor het licht in het kompas en zijn waarschijnlijk door vocht of hoge voltage gaan branden. We knippen ze door en isoleren de groep. De wind valt weg en we moeten de motor starten, ja dat dachten we! De startmotor geeft een droge tik en ik geef er een tikje met de hamer op en na twee keer doet hij het weer. Het is net een nieuwe en dit zou niet moeten kunnen maar goed hij doet het weer en nog vermoeider kruip ik terug in mijn bed. Ik had gisteren dubbele portie pasta gekookt dus is sla mijn shift als kok vanavond even over. Mijn shift is van vijf tot acht dus ik kan eventjes goed door slapen.

4 mei

Net even het thuisfront gesproken en ik mis ze ontzettend. Mijn shift in de ochtend was prachtig, twee uur lang heeft er een grote groep dolfijnen bij de boot gezwommen terwijl de zon opkwam, dolfijnen geven je een heerlijk gevoel op één of andere manier, er waren ook baby’s bij en dat maakt het zo nog specialer. Zo gaan we van afzien en af en toe het zeilen haten naar ultieme geluksmomenten. De wind laat het nog afweten maar de weerrapporten beloven beterschap en dat is wel fijn want de hele tijd de motor aan gaat je op een gegeven moment echt de keel uithangen. En ja de wind komt terug en eindelijk zeilen we weer, heerlijk die rust en we schieten eindelijk ook weer een beetje op. Als het meezit nu nog een weekje en dan zijn we er.

5 mei

De oceaan is zo vlak als een biljartlaken dus er is absoluut geen zuchtje wind. De diesel is niet oneindig en we besluiten dan maar te gaan dobberen voor een dagje want morgen komt er wel mooie wind vanuit het zuidwesten. We ontbijten met pannenkoeken en iedereen komt weer even lekker tot rust en met een heerlijk zonnetje wanen we ons weer even in de Cariben. Ik haal weer wat weerrapporten binnen en zie dat er volgende week een flinke depressie op komst is die vrijdag de Azoren gaat bereiken. Als deze komt wil ik in de haven liggen en niet op zee zijn. Bob zit erover te denken om een duik te nemen in het blauwe water en terwijl hij er overweegt om een duik te nemen spot Sievert een blauwe haai, bob besluit toch maar op de boot te blijven hetgeen erg verstandig is in mijn perspectief. Ik besluit om de stuurautomaat te proberen te repareren want deze doet al een week niets meer en iedereen wordt er dood loof van om drie uur lang met het roer in zijn handen te staan. Ik controleer alle instellingen maar hij doet niets, ik bel jaap of hij weet wat hiermee kan zijn en die belt een expert in Nederland.

Hij geeft mij de tip om de roeruitslag meter te controleren en die zit verstopt onder de bakskist. Ik kan niets ontdekken en benader deze vanuit de andere bakskist. Nu liggen deze kisten vol met spullen, aan stuurboord alle fun spullen zoals duikflessen, flippers, sup, foilboard, en nog veel meer spullen, aan bakboord ligt het vol met reserve onderdelen, aggregaat en gereedschappen dus een hele klus om deze leeg te halen en weer in te ruimen. Uiteindelijk zie ik dat de hydraulische besturingsstang van de servomotor eraf ligt, een gebroken splitpen is dus de boosdoener en het is bijna onmogelijk om erbij te komen. Met veel gepriegel en samenwerking van de gehele crew lukt het om deze er weer op te krijgen en we testen de automaat en gelukkig werkt alles weer. De zon gaat onder en we eten nasi die ik gisteren extra had gemaakt. Het was goed om even een dag te rusten, iedereen was er aan toe en als bonus werkt de autopilot gelukkig ook weer. Nu nog een beetje wind want dan kan de motor uit en kunnen we mijlen gaan maken, morgen weten we meer…

6 mei

Iedereen is blij dat de autopilot weer werkt, het maakt het vele malen lekkerder als je niet de hele tijd op dezelfde plek moet blijven. Ik ben op tijd mijn bed ingegaan en de motor staat nog steeds aan er is geen wind en diesel is er ook niet meer zoveel. Als ik om half vier wakker wordt en de wind door de verstaging hoor vraag ik me af waarom de motor nog aan staat.

Als ik aan dek kom zie ik onze deckhand lekker op zijn telefoon spelen en vraag geïrriteerd waarom er geen zeil gezet is. Het antwoord is dus bekend deze is net gekomen…. Ik zet zeil en al snel varen we zes knopen en zetten we de motor uit, wat een rust, heerlijk! Ik ben de hele tijd bezig met optimale trim te zetten en de zon komt langzaam boven de wolken uit. Vanochtend geen dolfijnen gezien, ze hebben waarschijnlijk een vrije dag wel een school vissen die boven het water uitsprongen dus er wordt gejaagd. Zal ik de hengel uitzetten overleg ik met mijzelf maar laat deze even voor wat het is, trim en meters maken dat is wat nu belangrijk is. Ik haal nieuwe weerrapporten binnen en vraag mij af of we niet beter eerst naar het eiland Flora kunnen gaan. Het ligt wel iets noordelijker maar het scheelt twee dagen varen en ik heb diesel en vers eten nodig. Eerst maar eens kijken wat vandaag doet we gaan nu 7 knopen maar er zit ook weer een windstille dag aan te komen. Opeens hoor ik naast de boot een stoot lucht! Walvis roep ik naar beneden en iedereen vergaapt zich aan dit wonder van de oceaan, het is een enorme bultrug op nog twintig meter van de boot, wat een geweldig gevoel! Bob komt aan dek en mijn shift zit erop, ik draag netjes de boot over en net als mijn kooi in wil gaan hoor ik een knal en zie de Genua naar beneden storten, bob en ik kijken elkaar aan drie seconden en ik geef de schreeuw alle hens aan dek! De val is gebroken en het zeil hangt in het water, snel handelen zorgt ervoor dat het zeil weer aan dek komt en we gebruiken de val van de genuahoes om hem weer te gaan hijsen wat niet meevalt midden op de oceaan. Iedereen doet zijn best en na een half uurtje varen we weer op zeil. Ik heb nog geen ontbijt gehad en ik maak snel wat crackers met kaas en dan mijn bed in en ik hoop echt dat we nu even een paar dagen verschoont blijven van allerlei reparaties. We gaan als een speer! We halen zelfs negen knopen af en toe, trim trim en nog eens trim de boot gaat als een speer. Vanavond kookt Sievert, ik ben benieuwd.

7 mei

Het was lekker wat Siev had gekookt, pasta met ui, heel veel knoflook en croutons. Vanochtend rook de boot dus niet heel erg aangenaam door alle uitlaatgassen! In de nacht zorgt een windvlaag ervoor dat de onderlijtrekker uit de tunnel schiet en ik ga in de regen en wind het midden dek op om dit weer even te fiksen. We maken nog steeds lekker mijlen maar vanmiddag komen we weer even in een windstilte gebied terecht, we laten de motor uit en dobberen rustig met drie knopen er doorheen. We ruimen de boot weer even goed op en de sfeer is optimaal. Ik sta verbaasd van de vele kleuren die de oceaan heeft van azuur blauw tot diep zwart wat we nu hebben, mijn voorkeur gaat naar azuurblauwe tinten maar dat kan ik voorlopig wel vergeten, poepbruin is wat er over een paar weken op het menu staat denk ik zo. Vanavond Hollandse pot, sperziebonen, aardappelen en een hamburger staat op het menu, heerlijk hoor weer eens even geen pasta of rijst. Na het eten komt de wind terug en zit de snelheid weer goed in deze blauwe dame, nog drie dagen en dan moeten we land in zicht krijgen, Santa cruz des Flores is het eerste eiland wat we aan gaan doen. Daarna richting Horta en als de weergoden meewerken direct door naar Calais, en natuurlijk als het thuisfront daarmee akkoord gaat want hoe dan ook willen we eind mei IJmuiden binnen lopen.

8 mei

De splitpen van autopilot heeft het niet lang gehouden, dan maar weer even zoeken naar iets wat het langer kan uithouden en we  vinden het in de wonderdoos der onderdelen. Na een half uur werkt alles weer en varen we met een klein windje in de rug verder met een knoop of vijf. Het weer is prachtig en we hangen loom in de kuip in onze korte broek, we moeten nog 500 Miles dus met een beetje geluk nog drie of vier dagen. Iedereen heeft wel behoefte aan een koud biertje en een hele lange douche. Ook de kledingkast raakt leeg en de wasmand vol. Ik ben erg benieuwd of Marcel er al is de solo zeiler, we hebben hem na dag één niet meer gezien of gehoord. De sigaretten van de mannen zijn bijna op en ze raken een beetje in paniek, ik derhalve heb nog voorraad en besluit deze maar even goed te verstoppen. Ik geef beiden nog een pak zware van nelle en hoop ze daarmee rustig te houden. De sfeer moet natuurlijk wel goed blijven aan boord😂. Ik begin een beetje door mijn boeken heen te raken en ik heb dus dringend nieuw leesvoer nodig. Vandaag ook nog even Suus gesproken, het signaal was erg slecht dus het was kort en krachtig.

9 mei

Autopilot deel 3, ja je leest het goed de pen is er weer uitgebroken en het is nu drie uur in de ochtend. Weer kruip ik als een slangenmens in de ruimte waar het roerkwadrant zit, dat wil zeggen mijn armen dus. Dan is het erg belangrijk dat er iemand boven het roer goed vast houdt want anders kom ik knel te zitten. Ik voel aan het kwadrant waar de bout van de automaat opzit en deze zit helemaal los, vandaar dat elke keer de pen uitbreekt door het wrikken van het roer. Toch maar Bob even wakker gemaakt want zijn handen zijn iets fijner dan die van mij. Samen weten we de pen op het kwadrant nu goed vast te zetten en maken de servostang ervoor de derde keer weer op vast. Nu moet het lukken want wrikken doet het niet meer. Er is ook eindelijk weer wind gekomen en bij grijze en vochtige lucht maken we weer mijlen. De hele boot is klam en vochtig, wat een verschil met de heenreis want toen was het warm en droog. Als het goed is blijft de wind en moeten we nu nog twee of drie dagen even doorbijten. Eten en water is er nog genoeg maar het gas is nu bijna op. In het vooruitzicht hebben we dus maïs met jam of jam met mais. Ik hoop dat het niet zover komt maar als het niet anders is, dan is het maar zo. Henk ten Velde leefde tenslotte maanden op rookworst en jam!

10 mei

De wind voorspelling klopt voor het eerst niet  , we hadden wind uit het noorden moeten hebben en we hebben hem nu bijna oost dat is dus puur tegen de wind gaan varen of slagen maken en daar hebben we de tijd niet voor. Er komt namelijk een flinke storm onze kant op en dan willen we echt in de haven zijn. In de middag gaat het roer kuren vertonen en zit er aan bakboord een dood punt in het roer, Bob en ikzelf gaan op onderzoek uit maar we kunnen het niet vinden. Om de druk op het roer te minderen nemen wat zeil in waar door de snelheid terug loopt, we houden drie knopen over en met die snelheid gaan we midden in de storm terecht komen. Morgen moet de wind wel noord worden en we besluiten dat maar even af te wachten.

11 mei

Ik heb weinig geslapen en maak me echt zorgen over de situatie aan boord, een roer met problemen en bijna geen diesel meer, een motor die we op de koppeling zelf in de versnelling moeten zetten baart mij terecht zorgen. Na mijn dienst overleg in met Bob of het niet verstandig is om hulp in te roepen ook Jaap vraag ik om advies en we besluiten om een noodoproep te doen. Susan doet deze via de kustwacht ikzelf via GEOS en jaap benaderd de Portugese kustwacht. Na twee uur belt de Portugese kustwacht mij met de vraag wat voor hulp we nodig hebben. Ik vraag om een sleep maar dat is niet mogelijk, wel kunnen ze brandstof regelen via een ander schip wat in de buurt is. Op de motor is het roer nog hanteerbaar en in samenspraak met de kustwacht besluiten we om via deze tanker die onderweg is naar Cuba diesel aan boord te krijgen. In de tussentijd breekt het cardanische gasfornuis ook uit en dondert met een klap op de grond  naar beneden, dat kan er ook nog wel bij. Na een paar uur liggen we naast een kleine tanker van ongeveer tweehonderd meter, de vaten met diesel worden overboord gezet door het schip en wij pikken ze met veel moeite uit zee op. Tijdens deze actie geeft onze motor het bijna op, de diesel is nu echt op en snel vullen we de tank met de opgeviste vaten. Dit gehele actie is goed verlopen omdat iedereen deed wat ze moesten doen, super trots op deze mannen. Ik bedank de kapitein en we hervatten onze beider koers. Ik kook nog even snel en ben kapot, nog even en dan rust, we hebben besloten dat we  de boot voorlopig even op de Azoren laten liggen en thuis even een plan maken hoe nu verder.

12 mei

Ik heb eindelijk wat kunnen slapen en als ik wakker word dan moeten we nog zestig mijl varen, eind van de middag moet de haven dan eindelijk inzicht komen. We hebben wel golf en wind tegen dus hard gaat het niet. In 2020 is deze kleine haven verwoest door een orkaan dus ik ben benieuwd wat we daar gaan aantreffen, er is niet veel op het eiland maar de noodzakelijke dingen moeten er zijn. Er is nog voldoende water in de tanks zodat iedereen vandaag een warme douche kan nemen, geen overbodige luxe wat dat is inmiddels twee weken geleden(hoe herken je een zeiler)we blijven daar tot dat de storm over is en het roer gerepareerd is. Dan is het een dag varen naar horta en vliegen we in het weekend naar huis. Gedurende de hele reis is de sfeer aan boord super gebleven, irritaties werden goed aangegeven en iedereen nam zijn momenten van rust en even zijn eigen space. Als schipper had ik mij geen betere bemanning kunnen wensen en ik hoop dat zij dat ook van mij vinden.

7 Reacties

  1. Annelies Blansjee:
    21 mei 2022
    Nou weer een heel verhaal en wel met spannende momenten Maar gelukkig weer veilig en lekker weer naar huis
    Heerlijk om te lezen
    Groetjes Annelies en Jon
  2. Cor en Tike Engelbracht:
    23 mei 2022
    Wat weer een verhaal om te lezen!
    Dat waren toch wel veel tegenslagen zo te lezen!
    We zijn benieuwd naar de foto's!
    Groetjes van Cor en Tike
  3. Ed Rootlieb:
    23 mei 2022
    Fijn om alle avonturen te kunnen lezen!
  4. Martien Koning:
    23 mei 2022
    Leuk weer om te lezen!
  5. Vincent NLKW:
    24 mei 2022
    Wij proberen met u in contact te komen, Ik verzoek u ons te bellen zodra u dit leest.

    Vriendelijke Groet,
    Vincent
    Nederlandse Kustwacht
  6. Olaf Smeets:
    24 mei 2022
    Goede morgen,
    Hoop dat alles goed met jullie gaat. Ik ben een vriend van Marcel (van de SO RONG)
    Hebben jullie nog contact gehad met Marcel en weten jullie wat nu zijn bestemming en ongeveer zijn locatie is.
    Zouden jullie mij kunnen informeren.
    Een goede vaart toegewenst,
    Met een vriendelijke groet,
    Olaf Smeets
    0031 626638873
  7. Bob:
    25 mei 2022
    Mooie verhalen weer en leuk geschreven. Tot snel.
    Groetjes aan de mannen.