Out with a bang ( epiloog )
5 januari 2018 - Nairobi, Kenia
Onze laatste dag is aangebroken in kenya, ik denk dat mijn gezin behoefte heeft aan herkenbaarheid, comfort en hun vertrouwde leventje in west Friesland. Voor mij voelt het dubbel, natuurlijk vindt ik het fijn om weer naar mijn dagelijkse doen terug te keren , of jok ik nu een beetje? Kenya is een heerlijk land waar ik mij ook zeker thuis voel maar dat is eigenlijk in alle landen waar ik ben geweest.
De mombasa highway hebben we overleefd en geloof mij maar dat het echt een prestatie is om deze weg schadevrij te overleven. Na de tussenstop in Makindu en weer een lekke band te hebben gehad terwijl op dat zelfde moment het regenseizoen zich aanmeld, rijden we richting Nairobi. Omdat we mooi op tijd zijn besluiten het Nairobi National park te gaan bezoeken. Bij de entree vraagt men of we geen gids nodig hebben? Ach het park is niet zo groot dus mijn navigatie zal wel voldoende zijn was mijn gedachte. Op de een na laatste dag zagen we nog allerlei mooie wildlife aan ons voorbij trekken, zebra’s, gnoe’s en nog veel meer . Inmiddels waren we al een paar uurtjes onderweg en ik besloot om maar een beetjes terug te gaan rijden, helaas was mijn navigatie dus toch niet zo perfect als ik dacht en begon het ook met regenen. Nu zijn de wegen als het droog is eigenlijk harde rode klei wegen, dus als klei nat wordt wat gebeurt er dan? Juist een glijbaan die vergelijkbaar is met ijzel. Nu heb ik een four wheel drive maar nu kwam het aan op het hoofd koel houden en de beste opties te kiezen. Af en toe door het gras rijden om de banden leeg te maken van de vette klei en heel geconcentreerd langzaam verder rijden. De bijna in greppel momentjes waren al niet meer te tellen, en Susanne had inmiddels alle handgrepen van de auto verwijdert. Je belt de rangers maar om ons te komen helpen snauwde ze me toe, okay dan maar gehoorzaamde ik. De dame aan de telefoon verstond alleen steenkolen Engels dus daar kwam ik niet veel verder mee. Ik besloot daarom mijn route op korte stukken te plotten en dat werkte wonderbaarlijk goed. De auto moest vier uur later ingeleverd worden maar zag eruit of deze de Dakar rally had gereden. Toegegeven had ik het ook spannend gevonden af en toe maar gelukkig kwam het eind in zicht en Suus kon zich eindelijk ontspannen. De man die mijn auto schoonmaakte was er dik twee uur mee bezig.
Nu liggen we voor het laatst aan en in het zwembad en tik ik mijn laatste verhaaltje in. Ik zal morgen mijn tempo weer moeten verhogen en het Afrikaanse geslenter achterwege moeten laten. We hebben veel nieuwe mensen leren kennen, mooie openhartige mensen. Ik hoop dat wij die warmte die wij mochten ontvangen van de Kenianen mogen doorgeven aan jullie allen. In Holland staan er ook weer nieuwe avonturen te wachten over zes weken openen wij onze nieuwe winkel in Petten en wij verheugen ons nu al op de reacties van onze klanten. Tijd om de korte broek in te pakken en over een paar uur het vliegtuig in te gaan. Het is mooi geweest tijd om naar huis te gaan. Dank voor al jullie mooie en lieve reacties het gaf mij een extra impuls om elk verhaal recht uit mijn hart neer te typen. Groet Roger, Susanne, Shane, Ryan en Duncan
Speciale dank voor
Pieter Blob Bob voor het deel uitmaken van mijn gezin de afgelopen twee weken en ik hoop dat jouw kinderwens nu niet geheel verdwenen is? Bedankt dat je mij een aantal jaren geleden met dit mooie land heb laten leren kennen. Mijn uiterste respect voor hoe jij hier onzelfzuchtig het verschil maakt en met name de kinderen en volwassenen met zoveel liefde een kans op een mooie toekomst biedt.
Mijn bro for life Ed
Die op ons huis en dieren heeft gepast en er waarschijnlijk niet meer uit wil😜.
ons team van Spar Petten
Die het voor ons mogelijk maakte om zorgeloos op reis te gaan en hun uiterste best heeft gedaan om onze klanten zo goed mogelijk te bedienen. We praten volgende week zaterdagavond gezellig bij onder het genot van een etentje!
Goede thuisreis!!!!
Goede vlucht terug (zal saai zijn na dit alles) en ik zie jullie gauw weer. Groetjes, Mur